Tja, in deze pauzeweek eigenlijk niks nieuws te melden.
Alleen het feit dat alles zich in slow motion voltrekt......had het er met Ton al over, het is pas een week geleden dat die picc-lijn werd gezet en morgen is het exact 1 week na de eerste chemo.
Terwijl het véél langer geleden lijkt........vreemd!
Nou ben ik zelf inmiddels ook übertraag; van iemand die altijd doenig was en slecht stil kon zitten, heb ik in één week de metamorfose ondergaan naar een 75 plusser.
En dát frustreert me nu nog het meest!
M'n hoofd wil wel, maar m'n lijf zegt HO!
........in slow motion ertegen aan.........
Hoe futloos ook, ik probeer er 2x per dag een 20 minuten wandeling (lees sjokrondje) in te houden.
Daarnaast NIET op de bank in slaap vallen (hetgeen dagelijks rond 15.00 mislukt) zodat ik in ieder geval 's nachts niet wakker lig.
Op zich lukt dat aardig, "goed zo, Tan" zeg ik dan maar om mezelf op te peppen.
Misselijkheid is nu in toom te houden door regelmatig kleine dingetjes te eten.
Ik ben nooit een echt grote eter geweest, maar voor m'n gevoel zit ik de laatste dagen echt te bunkeren; er gaat bijna continue wat in die mond.
Overgestapt op volle producten, want ongewenst gaf de weegschaal toch 2 kilo minder aan en da's niet de bedoeling!!!
Dus, iemand nog tips???
Emotioneel ben ik een soort slap gekookt ei geworden, bij het minste geringste stromen de tranen over m'n wangen.
Gisteren de Oudejaarsshow van Claudia de Breij terug gekeken, en daar waar ik godzijdank ook nog hard kan lachen, hakt zo'n nummer op het eind "Proost op de verliezers" er wel in.
Vooral omdat je slechts kan "winnen" door het feit dat er verliezers zijn......dubbel allemaal.
Enne.......ik heb tijdelijk slechts m'n fitheid verloren, dus ook die zal ik weer voor me terugwinnen!
Maar ook die ontlading zal wel weer ergens goed voor zijn.
Na zo'n tranendal(letje) vond ik toch nog (of juist, dankzij?) de energie voor mijn avond-blokje-om (10 minuten is dan lang genoeg hihi).
Nu net een stukje ingeleverd voor de nieuwsbrief op school, dus vandaar dat ik hier maar even door ben gegaan.
Oh ja, nog iets.......(lekker van de hak-op-de-tak), iemand ervaring met een "branderige" tong en wat je daar eventueel aan kan doen?
Allemaal draagbaar, maar evengoed ietwat irritant.
Lieve mensen, dank wederom voor een luisterend oog. Doet me toch iedere keer weer goed, dus ik knal deze dag ook wel weer door.
Zo, nu eerst onder het genot van een verse (!) tomatensoep dit blog doorlezen en dan gooi ik 'm er gewoon weer op.
Liefs Tan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten