Juf geeft Chemo- les

Hallo allemaal!

Allereerst voor iedereen de beste wensen, veel liefde en, hoe meer gemeend dan ooit, een gezond 2020!
Dat jullie start maar prettiger geweest mag zijn dan die van mij hier.
Vrijdag 31/12 is een jaarwisseling om nooit meer te vergeten.
Eerst maar 's naar mijn kappersafspraak.
Aangezien deze chemokuren me vrijwel zeker kaal gaan maken, had ik besloten om mezelf alvast een kort koppie aan te meten.

best aardig, toch?

Daarna via de Evean Thuiszorgwinkel voor een douchehoes (ivm met Picc-lijn),naar Ton en samen naar het ziekenhuis.
Deze "werkdag" begon met "ff" een marker plaatsen in m'n borst.
Zo werkt dat dus, iets wat je al een paar keer ondergaan hebt, wordt routine.
Alhoewel, eenmaal daar liggend, vroeg ik toch maar om een verdovingsspuitje.
Hij zat er in een wip in, dus ook deze tumor is bij de operatie ook weer makkelijk terug te vinden.
Nog even checken bij de mammografie om de hoek of 'ie echt op z'n plek zit.
Yep, in 1x goed!
En door naar de 4e verdieping; dagbehandeling oncologie.
Er was al een bedje voor me vrij gemaakt (lopende band daar, echt verschrikkelijk).
Gek genoeg voelde ik me gewoon opgelucht dat het nu echt ging beginnen;
aanvallen die kankerzooi!
Dus lachend accepteerde ik mijn ijsje bij het toedienen van het eerste infuus; een gemeen rood goedje wat direct aften en een branderig gevoel in je mond zou kunnen veroorzaken. Vandaar die koeling.

So far so good.
Tweede infuus dan maar.
Zo'n picc-lijn is dan wel de moeite van het zetten waard geweest, even aankoppelen en lopen maar.
Zag tenminste tegenover me een hoop geworstel bij een dame die al niet meer goed te prikken was.
Terwijl ik mijn Martine Bijl boekje (Rinkeldekink, over de periode na haar hersenbloeding, vol humor en kracht geschreven, dus echt wel op zijn plaats nu) dook, is Ton nog even naar de apotheek gelopen om nog wat medicijnen op te halen.
Daarna samen heel gemoedelijk een sudoku'tje gemaakt.
Picc- lijn schoonspoelen en "Dag mevrouw Meijer, tot de volgende keer en een fijne jaarwisseling", ja zo gaat dat dus.
Samen naar de Albert Heijn voor boodschappen, rondje Action voor dettoldoekjes, schoonmaakmiddel zonder chloor, sportBHtje extra en voor de gezelligheid nog wat waxinelichtjes.
Vol vertrouwen de oudejaarsavond tegemoet!
Chemo-les 1;
Vertrouw nooit op de folders! Kijk, de uitwerking is bij iedere persoon anders, maar over het algemeen beginnen de bijwerkingen pas rond dag 3 of 4.
Nou bij mij was het al na 3 uur bingo!
Draaierig, enorme hoofdpijn en eetlust volledig foetsie!
Toch maar proberen wat te eten. Daarna op de bank, liggend wachten tot het iets zou afzakken. Wilde toch heel graag naar de familie Wever, waar we de Oud & Nieuw zouden doorbrengen.
Rond 21.30 ging het wel. Hoewel vrijwel om de hoek, zijn we toch maar met de auto gegaan.
Achteraf een goed plan, want het eerste uurtje ging nog wel. Maar rond 22.30 kon ik die klok wel vooruit kijken!!!! Was er niet meer bij, voelde me beroerd en had moeite om nog naar gesprekjes te luisteren.
Afijn, uiteindelijk natuurlijk toch 00.00 en dat proost je samen met je lief!
Tja, waarop.........op een goed verloop van dit traject en dat we er volgend jaar om deze tijd maar heel anders in mogen staan.
Omdat het hoort (vind ik dan hé) toch een slokje bubbels, maar ja ja ja het bestaat; Tanja vindt het niet lekker.
Wat ons brengt bij chemo-les 2;
Gratis cursus "Omdenken"; in één klap van je verslavingen af!
Zo'n chemokuur doet je moeiteloos stoppen met roken en drinken.
Januari-stopmaand; makkie!!!
Naar auto, naar huis en slapen........
Om midden in de nacht werkelijk kotsmisselijk wakker te worden.
Extra pilletje innemen (op de hele rits die al netjes in rolletjes klaarliggen).
Terug in bed, wachtend op de wekker van 08.00 voor medicijnrondje.
De rest van de dag werkelijk hondsberoerd, als een dood vogeltje op de bank liggend, gelukkig continue in slaap vallend, rillend, duizelig, te beroerd om app-jes/ telefoontjes te beantwoorden. Besluit om bij Ton te blijven,naar Heiloo is nu geen optie. Om 14.00 kwam er nog een verpleegkundige langs voor de injectie die de witte bloedlichaampjes moet stimuleren. Daarna weer in slaap.
Chemo-les 3;
In m'n naaste omgeving al heel wat mensen meegemaakt die ook door deze ziekte zijn getroffen (de meesten zijn er nog, maar sommigen helaas niet meer 😢).
Maar lieverds, het woord "leven" blijkt vele vormen in zich te hebben.
INleven, MEEleven,OPleven en ik dacht dát wel te kunnen, maar nu ik het zelf

 BELEEF in de zin van ervaar,

merk ik dat het toch heel anders is, pas nu kan ik echt INvoelen wat jullie hebben meegemaakt! Ik had er toen voor jullie misschien nog wel wat meer  moeten zijn. Met terugwerkende kracht........bloos.....

Zo! Dat is er ook weer uit! 
Chemo-les 4;
Lesje in nederigheid........ je wereld wordt klein, maar ik voel zoveel Liefde om me heen en ben iedereen zo dankbaar voor alle support! Het maakt écht een verschil!! En dat hoeft niet eens in kaartvorm, zo bedoel ik het niet, maar het idee dat mensen in gedachten bij me zijn is al voldoende.
Zoals gezegd, mijn wereldje wordt klein, nu vooral behoefte aan rust.
De liefdevolle rol van Ton (en écht; hulp accepteren is best lastig), van m'n kinderen, m'n grote trots Floor en naaste familie ( en ja, god zij dank kan ik Rob en Mirriam en de Wevers daar ook toe rekenen).
Er komt ongetwijfeld nog een periode dat ik mijn deur weer wagenwijd openzet voor vrienden, collega's en buren! Ik geef het wel aan, OK?!
Wordt een lange blog hé, maar toch nog één ;
Chemo-les 5;
Het eeuwige haasten en jakkeren is verruild voor een haast Zen- achtige manier van de dag doorbrengen.
Na de eerste uiterste beroerde 1 januari, ging het 2 januari ietsies beter.
Had me voorgenomen om een eindje te wandelen, viel wel wat tegen voor iemand die normaal gesproken zo 8 km hardloopt.
Na 20 minuten was ik kapot, m'n knietjes deden zeer, was weer duizelig en had een uur nodig om weer bij te komen. Hoezo; je energielevel zakt....
Na het douchen verkast naar Heiloo, daar komt om 14.30 de thuiszorg om de  Picc-lijn te verschonen.
Daarna naar de pruikenboer. Ik weet niet of ik dat ding in het echt ga dragen of dat ik het bij sjaaltjes houd, maar wil er toch één in huis hebben.
Uiterst lachwekkend zo'n sessie. Voelde me bijna terug in de musicaltijd.

Gekozen voor een modelletje dat jullie later wel te zien krijgen. Hij is best aardig en niet zo enorm truttig en "pruikerig", maar zodra ik echt kaal wordt, krijg ik bij hun een tondeuse behandeling en wordt het door mij gekozen haarwerk netjes aangepast. Even in laagjes knippen enzo, wat meer Tanja van maken.
Afijn, toen we buiten kwamen, was het alweer donker.
Ik was alweer gesloopt, zodat Ton de boodschappen mocht doen, die ik vervolgens met smaak !!!!! heb opgegeten.
Samen filmpje op de bank gekeken en redelijk op tijd naar bed.
Zijn wel rare nachtjes voor mij, omdat ik tussendoor veel wakker wordt (irritante picc-lijn, misselijk, veel moeten plassen doordat ik zoveel moet drinken).
Wat me lieve Leesbuiskindertjes tot de laatste chemo-les brengt van vandaag.
Chemo-les 6;
Ongewild een carrière move naar toiletjuffrouw. Doordat ik redelijk wat gif afgeef, moet ik na ieder toiletbezoek (en dat zijn er nogal wat), de wc-bril schoonmaken en met gesloten deksel 2x doorspoelen. En vooral niet vergeten handen te wassen!

Nou lieve mensen, jullie zijn weer bij.
Vandaag is ook redelijk door te komen, wel nog steeds misselijk maar te dragen. Weer 20 minuten gewandeld, met hetzelfde resultaat als gister, maar ik wil het er toch in houden. In de hoop dat ik volgende week weer wat fitter ben en misschien wel weer een rondje kan hardlopen.
Ton en ik "tutten" wat in huis en ik accepteer maar gewoon dat hij voor stofzuigt.
Op wat thuiszorg en bloedcontroles na, hopelijk een rustige week voor de boeg.
Dinsdag 14 januari staat kuur 2 klaar!

......Liefde is.....

....ik was aan het droedelen om onze Tan- Ton liefde vorm te geven,in wat ooit als dit achter de rug is, misschien wel een tatoo'tje (zeg dus nooit, nooit haha)  wordt.....

Ton gaat dan gelijk achter z'n PC aan de slag om er écht wat moois van te maken 😍