Expeditieverslag van een kankerreis: Kleine wereld

Hallo allemaal,

Toch maar even een blogje, ook al gebeurt er niet zoveel.
Ja aftellen!
Nog maar 4 chemo's te gaan en dan kan ik dat hoofdstuk sluiten.
Gemakshalve "blokkeer" ik nog maar even de operatie en de bestralingsbehandelingen daarna.
Mijn lijf krijgt na de chemo's 4 weken vakantie(en ik mag mee 😉)om te herstellen.
Kijk, dát noem ik nou nog 'es een fijn vooruitzicht; licht aan het einde van de tunnel!
Die maand met wekelijks een chemo hou ik nog wel even vol.
Daarbij de ongemakken voor lief nemend (inmiddels blijk ik allergisch voor de taxol te zijn, dus aan het smeren met een hormoonhoudende zalf).
Gelukkig neemt de druk op mijn borst met bijbehorende benauwdheid wat af.
Nu maar hopen dat we er tijdens die "vakantie" een beetje op uit kunnen, misschien wel ergens een huisje huren of zo, gewoon even een andere omgeving!
Nu vul ik mijn dagen met wandelen (in de omgeving), fietsen (op de hometrainer) en lezen.
En daar heb je mijn wereldje wel mee samengevat.........maar dat ligt misschien wel meer aan de corona dan aan mijn kanker.
Met z'n allen hebben we zo'n behoefte aan écht sociaal contact, na het wandelen een terrasje pakken, een verjaardag vieren in elkaars fysieke nabijheid. Nou ja, vul zelf maar in.
Ondertussen probeer ik zoveel mogelijk de mooie dingen nog te zien, en die zijn er!
Vanmorgen wilde ik alle bloemen die ik tijdens mijn wandelingetjes tegenkom fotograferen, maar helaas werd ik overvallen door een regenbui.
Inmiddels schijnt de zon weer, dus ik ga straks gewoon nog een keer.

Hieronder plaats ik nog wat foto's van mijn leventje op dit moment;