Blog van de Hoop

Hallo allemaal,

Na ruim 7 dagen beroerd zijn, krabbel ik sinds zaterdag 15/02 weer een beetje op . Misselijkheid op de achtergrond aanwezig, maar ik heb zin om eropuit te gaan.
Helaas nét 1 dagje te laat, want vrijdag de 14e stond nog een theaterbezoek naar De Vest gepland.'s Middags zat ik nog vol plannen, misschien kunnen we daar wel eten, zijn we lekker op tijd om de auto kwijt te kunnen (er was nl. ook een soort lichtjeswandeling door de stad) en als het halverwege de voorstelling echt niet lukt, kunnen we d'r altijd nog tussenuit piepen.
Tja, nog even geduld Tan. Wederom nam Johan, Ton zijn broer, mijn plaats in. De mannen hebben in ieder geval een vermakelijke avond gehad en ík een verrassing de volgende dag.
Ton had voor mij het boek van de cabaratiere Janneke de Bijl gekocht, inclusief een opdracht voorin!

.....Liefde......

Maar zoals gezegd, vanaf zaterdag zin om wat te ondernemen én een enorme trek in een patatje!!! Dus wat doe je dan, naar het Egmonder strand. Vanaf de reddingsbrigade naar bad Noord gelopen en daar omhoog (ik wist natuurlijk dat daar de frietkraam zat 😂).

Op de strandopgang realiseerde ik me dat het maar goed is dat we de wintersport geannuleerd hadden, dit was al een uitdaging an sich. Maar boven wacht de patat. Heerlijk krokant door laten bakken, en hoewel Ton er af en toe eentje met verlof pikte, heb ik dat hele bakje leeg gegeten. Zo, afvinken!

Smaakte weliswaar ,zoals alles wat met mijn smaakbeleving te maken heeft, anders dan anders, maar GenietMomentje!

Gezien de tegenwind terug over de boulevard.

Aangezien Neil net de sleutel had gekregen van z'n eerste zelfstandige woonruimte, besloten we daar ook nog even langs te gaan.

Eerlijk is eerlijk, daarna was het het ook wel weer een beetje klaar voor Tanja.

Zondag gaat Ton klussen bij Neil en stort ik me op allerlei administratieve klusjes, tja kanker of niet, er zijn dingen die moeten gebeuren.

Enorm, wat zal ik zeggen, "naar" weer.......dus 's middags even naar Marleen, Mies en Floor. Altijd fijn! Thijs had ik eerder deze week al weer in mijn armen gesloten, maar hij was er nu ook.

De rest van de week beetje in en om het het huis tutten, ik houd mezelf wel bezig. Het energielevel is dusdanig gestegen dat er zelfs 2x daags een loopje inzit! Dat ik daarbij ingehaald wordt door een bejaard echtpaar.......soit!

Terwijl ik dit typ ben ik net terug uit het ziekenhuis, bloedafname.

Hetgeen altijd betekent dat de volgende chemo naderbij komt......

Deed die stomme picc-lijn het niet! Verpleegkundige kon hem wel doorspoelen maar hij leverde geen bloed 😦 Hmmmmmm, wat dát nou weer te betekenen heeft......volgens hem kwam dat wel vaker voor, dan zit íe tegen een vat aan ofzo......( wie mij een béétje kent, weet dat dit voor mij voldoende is om er tóch over te gaan piekeren).

Maar ik heb dit blog "Hoop" genoemd, dus........Tan let it go,komt vast goed.

Ik heb al diverse chauffeurs gehad, maar vandaag was Vienna aan de beurt. Thanxxx, leuke vakantiebesteding hé?!

Maar goed, nog twee dagen te gaan tot chemo nummer 4.

En 🎈🎉🎈hoera, hoera, hoera dat is een mijlpaal!

Is nl. de laatste van de serie dubbele chemo's, waarvan ik zowat alle bijwerkingen heb meegepikt die er zijn.

Als deze er vrijdag in zit, is stap 1 gezet!!!!! 

Alles in de hoop dat de daaropvolgende 12 wekelijkse chemo kuren beter te behappen zijn, duim met me mee alsjeblieft!

Dit blog heb ik gemakshalve (en OK, ook een beetje uit verveling) maar vast geschreven, vanaf vrijdag ben ik aan waarschijnlijkheid grenzende zekerheid, toch beroerd. Klinkt weinig hoopvol, weet ik, maar ja drie eerdere ervaringen......

Voor iedereen die vakantie heeft, geniet ervan en ben je gewoon aan het werk, geniet er net zo hard van!

Liefs Tan