Back to reality

 allemaal,

Een paar heerlijke rustige weken achter de rug.

Even geen ziekenhuis, maar dit keer vakantiehuis in en uit.

Voor de verandering ook wel eens fijn!

Het duurde wel even voordat ik het gevoel kreeg een beetje "chemo- vrij" te zijn.

Op de één of andere manier had ik na de laatste chemo een enorme spierpijn in m'n bovenbenen. Alsof ik het weet niet wat had gedaan.

De trap op en af was een crime, trapleuning werd hijspaal.

Maar zoals gezegd, dat nam het genieten van "even eruit zijn" niet weg!

Texel ooit lang geleden bezocht, maar heb daar geen levendige herinneringen aan.

Nu weer wel!

Wat een mooi eiland😍

Zodra je op de boot stapt, begint de vakantie al.

Sterker nog, omdat je vanwege corona in de auto moest blijven, had ik helemaal niet door dat we al aan het varen waren. Binnen no- time aan de overkant en ons huisje opgezocht.

Prachtig!

De eerste 2 dagen zonnig en op ons gemak het eiland verkend.

De keuze om de elektrische fiets mee te nemen was een goeie (kon ik toch nog wat kilometertjes wegtrappen), zo ook de regencapes😂.

Die bleken we de derde dag hard nodig te hebben.

Dat was mini-vakantie nummer 1.

Even terug naar huis en toch nog een ziekenhuisbezoekje.

Er moest nl nog een echo en MRI gemaakt worden om te kijken hoe de tumoren ervoor stonden........

HOERA!!!!! niet meer te zien!!!!! HOE FIJN IS DAT!

Al die ellende niet voor niets geweest!

Door naar de borstkliniek voor een gesprek met de chirurg.

Ik ging ervan uit dat de in het begin geplaatste markers (in borst en oksel) hun naam eer aan zouden doen; nl. de plek markeren waar de chirurg moet opereren.

Te simpel gedacht!

De dag voor de operatie moet ik nl terug naar het ziekenhuis, afdeling radiologie.

Daar spuiten ze op de plek waar de tumor zat (marker! daar is ie dan toch)radioactieve vloeistof in m'n borst die dan blauw gaat verkleuren. Vervolgens loopt dat via het lymfesysteem naar de zgn poortwachter in mijn oksel, zodat ze ook daar weten waar te snijden.

Helaas pindakaas blijft het daar niet bij, want er zaten ook tumorcellen in een klier náást de poortwachter en daar komt die vloeistof niet. Die moet daarom gemarkeerd worden dmv een metalen draadje. 

De chirurg gaf aan dat dit een beetje 'n "rottig" onderdeel zou zijn......nou je voelt 'm al aankomen; Tanja maakt zich hier nu al druk om.

Als je nagaat dat mijn moeder vroeger nooit mocht vertellen wanneer ze een afspraak voor ons had gemaakt bij de tandarts, maar pas op de ochtend zelf met de heugelijke boodschap kwam. Had ik tenminste geen tijd om me druk te maken.

Nu heb ik daar maar liefst 2 weken de tijd voor....GGGRRRRR!

Gelukkig hadden we nog een 2e uitje gepland, een paar dagen naar Twente, Overijssel.

Even de zinnen verzetten.

Wederom prachtig, wat een natuurschoon en dit keer hielden we het (ondanks alle slechte voorspellingen) droog.

Door de mooie fiets- en wandeltochten raakte de komende behandeling wat op de achtergrond. Soms.......

Soms echter schoot de schrik weer in mijn lijf, oh ja kanker= ziek= opereren= niet fijn= wakker liggen 's nachts.

Maar eerlijk is eerlijk, tussendoor echt genoten hoor!

 

Afgelopen vrijdag teruggekomen en nu is het echt back to reality!

Werd gebeld door de opname afdeling, dinsdag 30 juni is de operatie.

Daar zie ik op zich niet eens zo tegenop, infuus erin en slapen....

Het is meer het onderzoek vooraf op maandag én hoe kom ik uit de operatie?

Zal uiteindelijk allemaal wel goed komen.

Hoe was dat oude spreekwoord ook alweer?

"Men lijdt het meest van het lijden dat men vreest".......

Ik ben maar vast begonnen met positief op mijn onderbewuste aan het inpraten, 's kijken of dat effect heeft ;)

In ieder geval de 30e als eerste aan de beurt!

Dat betekent heel vroeg op, we moeten ons al om 7.00 uur melden in Den Helder.

Helaas niet in Alkmaar, daar was de corona afdeling en Den Helder hebben ze corona- vrij gehouden. Wel slim natuurlijk.

Dus voor de 2e keer in korte tijd richting "einde Nederland", hihihi.

De volgende keer dat ik blog zal na mijn operatie zijn, kijk er nu al naar uit!

Veel liefs, Tan