Da's schrikken.....

Lieve (aanstaande) volgers,

Je hoort en leest het zo vaak; één op de 3 mensen krijgt kanker.

Nu ben ik aan de beurt........en het begon allemaal met een verdikte lymfeklier onder mijn oksel.
(zie bijgevoegde tekst foto's die ik al in m'n dagboekje had geschreven).

Na een aanvankelijke diagnose dat het overal kon zitten(op mammografie en echo's van de borsten) was aanvankelijk niets te zien. Ja, een goedaardig knobbeltje op rechts, wel kwaadaardige tumor in de oksel.
De arts sprak de angst uit voor longkanker, omdat de lymfeklier opgezet was en een longtumor de neiging heeft om een "stationnetje over te slaan".
Het was een enorme klap, Ton en ik geschrokken en ik was enorm bang dat het mijn laatste kerst zou worden.
Dus na de PETscan en nog wat echo's en puncties de uitslag;
"gewoon borstkanker".
Dat was dan ook gek genoeg een opluchting.
Zal ongetwijfeld een zware periode worden, ben volgens arts een jaar uit de roulatie, maar er is genezing mogelijk!

Maar kreeg vandaag van m'n vriendin Ineke een molletje (ja, zo'n beestje die zich ook zo goed kan verstoppen 😏) uit één van mijn lievelingskinderboeken "Over de mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft ".
Dit gaat m'n mascotte en motto voor de komende periode worden; we laten ons niet zomaar op de kop poepen!!
Ik maak dit blog ("dat doet ze anders nooit") met in m'n achterhoofd;
Wie schrijft, die blijft én het lucht zo lekker op!
Dus, jullie zullen nog van me horen!
En nu al zó dankbaar voor alle steun,leve de liefde!
Liefs Tan